Robopata: Człowiek – robot (cz.1)

 

Każdy szuka czegoś, co da mu poczucie wolności.

Każdy robi to na swój sposób, poszukuje i rozwija się.

Gdy słucham i obserwuję niektóre osoby mam wrażenie, że większość prowadzi zautomatyzowane życie, w którym pełno zautomatyzowanego myślenia, działania, oceniania. Omotani automatycznymi reakcjami emocjonalnymi nie mającymi nic wspólnego z poczuciem własnej wartości wiodą smutne i pełne niezadowolenia życie. Są jak nieświadome roboty, jak Robopaci.

 

Kim jest Robopata?

Czy umie być autentyczny, szczery i otwarty, czy jest zawsze zamknięty w grobowcu ról, jaki wokół siebie stworzył?

Głęboka warstwa “zaprawy” nie pozwala mu wyjść na spotkanie życia, na spotkanie tu i teraz.

Czy Robopata, to osoba która funkcjonuje niewrażliwie i mechanicznie jak robot, i jest człowiekiem tylko z nazwy?

 

Cechy Robopaty są jak cień, który warto rozpoznać, by poczuć wolność bez względu na okoliczności.

 

Kilka spraw do przemyślenia odnośnie Robopaty, podsuwa tu Osho – „Budda drzemie w Zorbie”:

 

1. Robopata zawsze śpi.
Mówi, ale mówiąc śpi. Idzie, ale idąc śpi.

Zaobserwuj siebie i ludzi. Ciągle robisz tę samą rzecz i nie ma potrzeby być wobec niej uważnym, można ją po prostu mechanicznie powtarzać.


Robopata ciągle śni. Nie tylko w nocy, ale i podczas dnia. Śni na jawie nawet podczas wykonywania jakiejś czynności.

Możesz sam się o tym przekonać. W jakimkolwiek momencie zamknij oczy i spójrz do wewnątrz, ujrzysz rozprzestrzeniający się sen, który jest jak gwiazdy. W ciągu dnia gwiazdy te wcale nie znikają, stają się po prostu niewidzialne. Twój umysł jest wypełniony snami.

 


2. Robopata nigdy nie interesuje się nowymi rzeczami.

Gdy już raz się czegoś nauczy, powtarza to ciągle.

Nie robi niczego świadomie, jego działanie to puste gesty. Każdy ranek jest taki sam, każdy wieczór jest taki sam.

I w życiu pojawia się nuda.

Jak twoje życie ma być pasjonujące, gdy powtarzasz ciągle wyuczone schematy?

 

 

3. Inną cechą robopaty jest rytualizm.

Robopata żyje rytuałami, nigdy nie robi niczego z sercem.
Powie ci “dzień dobry”, dlatego że ciągle to powtarza. Pocałuje żonę, ale będzie to tylko powtarzanie wyuczonego, pustego gestu.

Robopata robi wszystko to, co powinno być zrobione; żyje w sposób sztywny i nawet jego tak zwane życie emocjonalne jest zrytualizowane i zaprogramowane. 

Nigdy nie robi niczego spontanicznie, pod wpływem chwili. Idąc do biura, już podczas drogi myśli o tym, co powiedzieć szefowi.

Ciągle się przygotowuje, ciągle próbuje.

 

 

4. Robopata jest także dogmatyczny.


Zawsze udaje, że jest wszystkiego zupełnie pewny.

Nie dopuszcza do siebie żadnych wątpliwości, gdyż one powodują niepokój.

 

 

5. Robopata żyje przeszłością albo przyszłością.

Nigdy nie ma go tu i teraz.

Przeszłość jest dobra, gdyż nie możesz jej zmienić, jest skończona i zamknięta.

Robopata czuje się bardzo wygodnie w przeszłości, a dzięki przyszłości może marzyć i pragnąć.