Już czas, , byś doświadczył bardzo ciekawej chwili w swoim życiu. Gdy czytałeś 1-sza część „Gabinetu luster”, to wiesz, że jesteś przed swoim lustrem, patrząc w oczy twemu odbiciu i obserwujesz własne reakcje, słuchasz dialogów wewnętrznych, masz swoje odczucia.
Ze spokojem i uwagą patrz prosto w oczy twarzy w lustrze. Eksperymentuj dokańczając sobie w myślach rozpoczęte parami (tu podałam właściwą kolejność) stwierdzenia i odbieraj reakcje na twoje własne odpowiedzi :
Powinienem…
być…
posiadać…
myśleć…
czuć…
zachowywać się …
Staję się w pełni sobą, gdy…
jestem…
mam…
myślę…
czuję…
zachowuje się…
Co się wydarzyło, gdy dokańczałeś zdanie :”Powinienem być ……..”?
A jakie odczucia miałeś kończąc takie: „Staję się w pełni sobą, gdy jestem…”?
Tym oto sposobem mogłeś zauważyć bardzo interesujące różnice w podejściu do powinności i do naturalności. Zdobyłeś kolejne doświadczenie.
Możesz je dla siebie wykorzystać pracując chwilę z lustrem o poranku. Ot, lustro. Jedna wielka zagadka i ciekawość zarazem.
Zupełnie jak Neo w filmie „Matrix” chcąc poznać prawdę wybrał pigułkę, tak „Alicja z krainy czarów” idąc za swą ciekawością, dokąd też zaprowadzi ją Biały Królik (!), czy w głąb króliczej nory ( widziałeś już film „Down the Rabbit hole”?), bądź na drugą stronę lustra.
Może tak szuka się prawdy o sobie lub dobrej podpowiedzi na teraz?
Trudno w to uwierzyć?
To tak, jak Alicja w rozmowie z Królową: – „Nie mogę w to uwierzyć! – powiedziała Alicja. – Nie możesz? – powiedziała z politowaniem Królowa. – No, spróbuj jeszcze raz! Zrób głęboki wdech i zamknij oczy. – Alicja roześmiała się. – Nie mam co próbować – odrzekła – nie można uwierzyć w to, co niemożliwe. – Zdaje się, że nie masz w tym wielkiej wprawy – powiedziała Królowa. – Ja w twoim wieku zawsze ćwiczyłam to przez pół godziny dziennie. Nieraz jeszcze przed śniadaniem dochodziłam do sześciu niemożliwości, w które udawało mi się uwierzyć”.
Żeby dodać „smaku” twoim odczuciom i byś łatwiej mógł wyciągać wnioski , a jednocześnie na „własnej skórze” poczuć o czym mowa – pojedź ( jeśli jeszcze nie byłeś) do Wiednia.
Tu polecam ci oprócz piękna i niespotykanego klimatu tego miasta zrobić sobie przerwę w zwiedzaniu i pójść na Prater. W tym, prawdopodobnie najstarszym parku rozrywki na świecie znajdziesz najbardziej wymyślne i intrygujące urządzenia i technologie mające dostarczyć człowiekowi wszelakiej rozrywki.
Pośród wielu uliczek odkryjesz tam lustrzany labirynt . Jeśli wydaje ci się, że doskonale wiesz, jaka jest różnica między wyobrażeniami o rzeczywistości a samą rzeczywistością, albo z góry zakładasz, że twoja opinia jest zawsze słuszna – to twoje zmysły czeka tam niezła jazda.
Tam oto jest labirynt z luster, do którego wchodząc nie masz pojęcia, kiedy z niego wyjdziesz i jak tego dokonasz a chcesz to przeżyć i sprawdzić siebie. A bywa, że potrzeba sprawdzenia siebie jest silniejsze niż opór czy strach, więc to przeżycie daje jednocześnie i sporo zabawy i nauki .
Ilekroć odwiedzam to miejsce ( a regularnie bywam w Wiedniu od 1984 roku) pytam pracującą tam osobę – jaki był ostatnio rekord czasu w poszukiwaniu wyjścia z labiryntu. Nie uwierzysz – kilka godzin, bo w ostateczności to już personel pomaga wyjść, gdy „zagubiony w akcji” prawie wyje z rozpaczy w poszukiwaniu wyjścia. I cokolwiek by nie powiedzieć – każdy ma tam swoje refleksje i wyciąga ciekawe w nioski.
O samych lustrach znajdziesz wiele wartych uwagi tekstów. Jeśli pamiętasz dobrze różne bajki z dzieciństwa, to z pewnością mówi ci coś „Królowa Śniegu”, w której to zły czarodziej rozbił lustro a drobiny, gdy dostały się do ludzkich serc zamieniały je w zimne i nieczułe sople. Jest też takie znane zdanie z bajki „Śpiąca królewna”- „Lustereczko, lustereczko powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy w świecie?”.
Lustro często bywa źródłem wielu twórczych inspiracji.
Przetestuj sam. Zdobądź wewnętrzne doświadczenie.
Będziesz miał swoje własne zdanie w tym temacie.
Możesz też stwierdzić, że to zbędne, głupie czy niepojęte.
Shakespeare w „Hamlecie” umieścił wiele istotnych wersów (przytaczam poniżej fragment w tłumaczeniu Józefa Paszkowskiego):
„HORACY – Na Boga, to są rzeczy niepojęte!
HAMLET – Chciałżebyś wszystko pojąć? O Horacy, Więcej jest rzeczy na ziemi i w niebie, Niż się ich śniło waszym filozofom”
To jest czas, byś częściej uzyskiwał właściwe refleksje i wyciągał wnioski a tym samym dawał sobie lepsze, nowe rozwiązania gdy „stare” przestały przynosić korzyści. Może dzięki temu przypomnisz sobie, kim jesteś w Istocie a Twoje życie zadowoli cię w pełni tak, że inni obserwując twój sukces – zapytają jak to zrobiłeś.